ششم مارس 1899 فلیکس هوفمان شیمیدان «آسپرین» را به عنوان داروی ضد درد، ضد التهاب اعضای داخلی بدن و ضد تب به ثبت رساند .


او دو سال پیش از آن( 10 اوت 1897 ) ماده آسپرین «اسید استیل سالی سیلیک Acetylsalicylic» را خارج ساخته بود و به خاصیت دارویی آن پی برده بود.

آسپرین از همان زمان بدون نسخه دکتر به فروش می رسید و در اندک مدتی در همه جهان توزیع شد.

از سال 1971 هر سال یک خاصیت تازه آسپرین کشف شده است.

از مهمترین خواص این داروی اسیدی رقیق سازی خون و جلوگیری از لخته شدن آن است که توصیه شده افراد مستعد به حمله قلبی و سکته مغزی آن را باخود داشته باشند.